کلبه عشق

یک روز می بوسمت ! فوقش خدا منو می بره جهنم ! فوقش می شم ابلیس ! آنوقت تو هم به خاطر

این که یک « ابلیس » تو را بوسیده ، جهنمی می شی ! جهنم که اومدی ، من اونجا پیدات می کنم

و دور از چشم خدا هر روز می بوسمت ! وای خدا چه بهشتی میشه جهنم

 دلم را هیچکس باور نداشت

            هیچکس کاری به کار من نداشت
                       
بنویسید بعد مرگم روی سنگ
          
           با خطوطی نرم و زیبا و قشنگ

                                          او که خوابیده است در این گور

                                          بودنش را هیچکس باور نکرد.

ای عشق مددی کن که به سامان برسیم

چون مزرعه تشنه به باران برسیم

یا من برسم به یار و یا یار به من
یا هردو بمیریم و به پایان برسیم

 

عاشقی را شرط اول ناله وفریاد نیست

                                        تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست

 عاشقی مقدورهر عیاش نیست

                                        غم کشیدن صنعت نقاش نیست

ما شقایق های باران خورده ایم سیلی ناحق فراوان خورده ایم ساقه احساسمان خشکیده است

زخم ها از تیغ وطوفان خورده ایم