کلبه عشق

ای عشق مددی کن که به سامان برسیم

چون مزرعه تشنه به باران برسیم

یا من برسم به یار و یا یار به من
یا هردو بمیریم و به پایان برسیم

 

عاشقی را شرط اول ناله وفریاد نیست

                                        تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست

 عاشقی مقدورهر عیاش نیست

                                        غم کشیدن صنعت نقاش نیست

ما شقایق های باران خورده ایم سیلی ناحق فراوان خورده ایم ساقه احساسمان خشکیده است

زخم ها از تیغ وطوفان خورده ایم

خدایا به داده هایت شکر  به نداده هایت شکر  به گرفته هایت شکر

چون داده هایت نعمت  نداده هایت حکمت  و گرفتنه هایت امتحان است

آرزو دارم .............. آرزو دارم فراموشت کنم اما چگونه؟ از نهیب سینه

خاموشت کنم اما چگونه؟ آرزو دارم در آغوشت کشم بی محابا اما چگونه؟

 دستهایت را بگیرم پیش چشمانت بمیرم زلف خودرا همچو پوشت کنم اما

چگونه ؟ سر به دامانت گزارم تا که جان در سینه دارم اما چگونه؟ خواب

نازی کنج آغوشت کنم اما چگونه ؟ اما چگونه چگوووووووووووووونه